Radios comunitarias de todo o mundo ultiman xa a Asemblea da Asociación Mundial de Radios Comunitarias, AMARC, que se celebrará o próximo mes de novembro de 2010 en Arxentina. As anfitrioas do evento serán 21 radios comunitarias, centros de produción e comunicadoras e comunicadores sociais arxentinos.
Gorka Andraka, de Tas-Tas Irratia, de Bilbao, achéganos as impresións de María Pía Matta, vicepresidenta da Asociación Mundial de Radios Comunitarias [AMARC] en América Latina e Caribe. Pía Matta fala sobre os desafíos desta asemblea da Asociación Mundial de Radios Comunitarias, do dereito á comunicación e da supervivencia deste tipo de emisoras de radio.
Audio e texto tirado do portal informativo Más Voces : www.masvoces.org
O noso compa daReMC, Javi García, pásanos este interesante enlace á publicación editada por AMARC e ALER: El Bit de la Cuestión.
O Bit da Cuestión, é un libro sobre a radio popular e comunitaria en era dixital.
O Grupo de Investigación sobre Novas Tecnoloxías de Ritmo Sur, programa conxunto de AMARC ALC e ALER, editou este libro.
Nesta publicación, o equipo elaborou unha serie de principios que se propón como unha guía para encarar a dixitalización da radio. Como punto de partida, afirman que "a introdución da radiodifusión dixital debe facerse de forma que permita un sistema de radiodifusión máis diverso e democrático".
O Bit da Cuestión propón construír unha visión que entenda a tecnoloxía como unha construción social e permita unha análise que abranga toda a complexidade que supón a dixitalización e os intereses que están en xogo. Un mapa da radio popular e comunitaria na era dixital.
O libro está distribuído polas radios asociadas a ambas as redes e pode descargarse e utilizarse baixo licenza creative commons.
Javi García [ReMC], achéganos este interesante artículo, que tambén afecta aos nosos medios comunitários:
A radio resístese a un apagamento analóxico como o da TV: Industria e AERC ven moi complicada a transición. [Servimedia, 08 de xullo de 2010].
A implantación da radio dixital en España estase convertendo nunha misión case imposible, e tanto o Ministerio de Industria como as cadeas de emisoras non esconden nestes momentos o seu pesimismo respecto da posibilidade de que poida lograrse a curto prazo un "apagamento analóxico" como o que se conseguiu este ano en televisión coa TDT.
A Lei de Comunicación Audiovisual obriga ao Goberno a aprobar antes de finais de 2011 un "Plano de Dixitalización da Radiodifusión Sonora Terrestre", que agora mesmo non parece factible, porque non hai acordo no sector sobre os estándares de difusión do sinal, os receptores nin a repartición do espectro.
"Temos 18 meses para aprobar o plan, pero o tema está francamente complicado, e a radio dixital non acaba de despegar polos problemas que estamos atopando cos receptores, os estándares comúns e a cobertura", recoñecía días atrás o subdirector xeral de Medios Audiovisuais do Ministerio de Industria, Fernando Castelo, nunhas xornadas sobre a Lei Audiovisual organizadas polo bufete Garrigues.
O impulso á radio dixital remóntase neste país a máis dunha década, cando o Goberno do PP anunciou a convocatoria de concurso de licenzas durante a etapa de Rafael Arias Salgado como ministro de Fomento.
"Desde entón, os operadores fixemos investimentos importantes para ter o sinal dixital no aire, pero é certo que se presenta moi díficil a chegada desta nova tecnoloxía que todos queremos, porque o futuro da radio ten que ser dixital", recoñece o secretario xeral da Asociación Española de Radios Comerciais [AERC], Afonso Ruiz de Assín.
Para as radios privadas, o problema ten a súa orixe en gran medida en que non hai consenso na elección da tecnoloxía idónea, nin en España nin no resto de Europa, "os radiodifusores non fan por iso campañas de promoción e entre a poboación existe un descoñecemento absoluto sobre a radio dixital".
Neste escenario, a AERC cre que é "absolutamente imposible pensar agora nunha data para o 'apagamento analóxico' da radio", e presaxia "un longo período de coexistencia entre o dixital e o analóxico; mentres, ofrecemos toda a nosa colaboración ao Goberno para sacar isto adiante".
Así as cousas, terá que pasar un tempo para a popularización desta radio, agora no limbo das ondas, que promete "máis calidade de son, menos interferencias e novos servizos engadidos".
Os Pequenos Monstros ficamos desconcertadas ao recibilo. Nós, limitámonos a volo transcribir tal como chegou:
Estimad@s filispin@s, tod@s:
O pasado 29 de xunho de 2010 ás 16:35 h, Rádio FilispiM, a emisora libre e comunitaria da Terra de Trasancos que emite dende Ferrol, deixou de emitir. Neste lugar debería ir unha explicación máis ou menos lóxica e convincente para que todas e todos coñecésemos as razóns de tal “apagón” logo de case que cinco anos de emisións ininterrompidas [cumpriríanse en agosto deste 2010].
En lugar de darvos esa razón “aplastante” que vos deixaría a todas e todos contentas [ou non?] oferecémosvos unha serie de razóns para que vos elixades [ao voso entender] a máis lóxica e convicente.
Este extrano procedimento ten que ver cun experimento que estamos a levar a cabo no departamento Filispiniano de Humanística, de cuxos resultados informaremos en futuras entradas neste mesmo blogue. Permanecede a espera.
Se o desexades podedes elixir e votar pola opción [ou opcións] que pensades son as que teñen motivado a SUSPENSIÓN das emisións de Rádio FilispiM. Para ilo habilitamos un panel de votacións que atoparás na marxe dereita do blogue: www.opaii.blogspot.com. Ademáis, nun derroche de espirito democrático sen igual, podededes deixar o voso comentario ao pé da noticia.
Estas son as razóns polas que PODEDES VOTAR. Animádevos!!!:
OPCIÓN 1º. Non hai suspensión, de feito non houbo nen sequer emisións en todo este tempo. Éche todo unha trangallada do Colectivo Opaii!, unha farsa que durou case que cinco anos. Que todo o mundo se entere!.
OPCIÓN 2º. Trátase dunha suspensión das emisións para o mantemento dos equipos e do persoal. Aos equipos háilles que cambiar as lámpadas e ao persoal algún tornillo. En breves volverán ao ár, estou segura.
OPCIÓN 3º. Non apagaron os equipos de emisión, llos apagaron!!! Ou fou Fenosa, por impago, ou a Xunta, por alegais. Escoiteino ontes na pescadería!
OPCIÓN 4º. Foi un apagón de emisións temporal. Van cambiar de ubicación o estudio da radio. Onde estaban eles van montar unha perruquería, eles van para un lugar máis seguro [logo das últimas ameazas… da Policía].
OPCIÓN 5º. Realmente todo é un experimento sociolóxico para estudiar a reacción do pobo de Ferrol e Trasancos tras a desaparación dunha droga á que foi enganchada previamente.
OPCIÓN 6º. La culpa de todo la tiene Zapatero. Sin más, lo dijeron en Intereconomia TV.
OPCIÓN 7º. A suspensión das emisión é tan só unha interrupción. Van cambiar os equipos á unha nova ubicación dentro do Ateneo Ferrolán. Rádio FilispiM pasa a ocupar todo o Ateneo e o Ateneo pasa a ocupar o metro cadrado que lle deron a Filispim hai cinco anos.
OPCIÓN 8º. Ganando como está “La Roja”, no sé a que vienen estos temas. Arriba España!!, coño!!
OPCIÓN 9º. Non deixaron de emitir, é unha emisión especial de Aquiloquevibra, están emitindo un maxi dun grupete destes raritos dos oitenta, música experimental, ruidista… So tes que clicar no reprodutor de abaixo.
OPCIÓN 10º. Non. Trátase dunha suspensión de emisións, durante o tempo que dure a instalación da nova torreta: en Montefaro, con 18 dipolos apilados e o novo emisor de 5.000 w.
OPCIÓN 11º. Ten que ver coa comentada fusión de RADIO MARÍA con RADIO FILISPIM, nunha nova cadena que se chamará RADIO MARÍA A TODO FILISPIM STAR. Canto teñan postos os crucifixos, cadeiras eléctricas e demáis aparataxe preparao reanudarán as emisións.
En breves colgaremos, en exclusiva, unhas extranas e desasosegantes imaxes tiradas o día do apagón filispiniano. Atentas, atentos. Seguiremos informando.
Dende a ReMC [Rede estatal de Medios Comunitarios], á que pertence Rádio FilispiM, achégannos este video en clave de humor sobre a actualidade das radios comunitarias no estado español. Está realizado por estudiantes de comunicación da Universidade RJC, entre os que está a compañeira Alba Lucio [Radio Ritmo]. A súa duración é de 10 minutos.
Esta tarde escoitando unha das últimas emisións de Rádio Filispim [antes de que esta quede sumerxida na súa propia sintonía], non puiden sustraerme da tentación de lle sablear ao estupendo programa da Rádio Kalimera, Comochoconto [que tamén emite a Filispim], dentro do seu especial adicado ao Futebol, unha canción: Espanha, Espanha, bandera, bandera... de Tony Lomba [GZ].
Á mañanciña, índo cara o choio, dando unha camiñada dende Caranza até o centro, vin na outra beirarúa ao Pichi [un dos personaxes míticos de Ferrol, xunto ao Pachara], levaba unha pequena Bandeira espanhola, cheo de ledicia coma sempre... subía ele e ondeaba a bandeira... zas, zas... seguro agardando atoparse con algúen [que levara o meu camiño a inversa pero co mesmo destino] para lle dicir: "Mira que tengo. Una banderita!". Pregúntome, porque non lle darán a este home algo máis que insignias e bandeiras?.
Mais, nestes momentos de exaltación nacional española, donde "La Roja", anda a desempolvar as Bandeiras que permanecían esquecidas aló nos "chinos", non poido deixar de tararear esta canción, todo o día ela dándome voltas no maxín unha e outra vez, estes versos: "Jiménez Losantos y Ansón, desde la COPE, una radio liberal […] el que no sea facha a la hoguera […] el que no esté en ese camino se va pa la mierda. España, España bandera bandera...".
Pois iso, Tony Lomba [GZ], interpreta: "Espanha, Espanha, bandera, bandera...". Menuda mierda?
Melhor descontroladas que institucionalizadas. Mani*festa*acçom - Orgullo Gay em A Corunha, este sábado 26 de junho de 2010 a partir das 20:00 no Campo de Marte. Convoca Colectivo MariBolheras Precárias.
Video campanha Colectivo Maribolheras [2008]: A Igreja mata, apostata.
Tal e como prometimos enlazo nesta entrada o audio do himno da Comunidade Autónoma de Madrid na súa versión íntegra para orquesta e coro, ben direfente as enlazadas até agora noutros blogues e páxinas da internet [versións instrumentais coa recitación de Agustín García Calvo, gravazóns en video no Ateneo de Madrid, mesmo nas rúas de Madrid os 2 de maio, día da Comunidade, ou por mór das homenaxes a Tierno Galbán, nestes últimos casos interpretadas con entusiasmo a viva voz polo ferrolá Príncipe Galín]. A gravazón que vos oferecemos dende o blogue Divertimento para pequenos monstros é tal cual a emitían en Radio 3 RNE, cara o ano1989, como sintonía de inicio e fin do espazo PENSAMIENTO 3 [ver enlaces a estes audios]. Esta versión que oferezo atopeina nunha gravación dese mesmo programa que agachaba unha vella cinta de casete no meu arquivo sonoro. O certo é que as condicións non eran as mellores e tiven que fazer encaixe de boliños para que recuperar o seu son [xa na súa versión orixinal rexistrado con modestos resultados]. Se ninguén me contradí, esta versión está interpretada pola Coral de Cámara de la Comunidad de Madrid, dirixida por Miguel Groba, que mesmo se constitúe no ano 1984. É unha mágoa que este Coro non teña gravado unha versión actualizada e coa cualidade de son que merece. Ao tempo é significativo. O Himno da Comunidade de Madrid [1984] é certamente un contra-himno, peza controvertida para uns, para outros unha alfaia, para a Administración á que simboliza [Comunidade Autónoma de Madrid] un estorbo ao que se lle deu a "xusta" difusión [Lei de quenda] e ponto. O único interes que semella suscitar a partitura é o desexo de que pase ao esquecemento o antes posíbel. Xunto a esta entrada atoparedes algúns enlaces a outras web, blogues ou foros para que teñades máis datos do controvertido encargo de Joaquin Leguina, daquela Presidente da Comunidade Autónoma de Madrid, aos compositores Pablo Sorozábal Serrano [música] e Agustín García Calvo [letra]. Como anticipo a toda isa información que enlazamos ao pé: contan as crónicas que Agustín García Calvo [Zamora, 1926] cobrou a cantidade simbólica de 1 peseta pola letra do himno e que Pablo Sorozábal Serrano [Donostia, 1897-1988] nunha carta dirixida a Joaquín Leguina, comentaba: “El mejor medio de expresarle la gratitud por realizar el encargo de la música del himno de Madrid, consiste en renunciar al cobro de honorarios. Le ruego, acepte mi renuncia a dichos honorarios y la interprete como un acto de solidaridad hacia usted y sus colaboradores ante las, por desdicha, previsibles campañas contra esta empresa que han de desatar sin duda poderosos grupos portavoces de intereses e ideologías antipopulares". Que ben anticipou a controversia o músico donostiarra! Ademáis, contan que o compositor Pablo Sorozábal fixo a música logo de ter coñecemento da letra. Deste xeito compuso unha obra marabillosa e melodiosa [así se chega a reproducir nun encontro en homenaxe ao músico], mais por decisión expresa de Agustín García Calvo se lle fixo cambiar, para que soara a marcha militar [algo fúnebre], semella que unha chiscadela de burla aos Himnos comúns. Aquí tedes a versión íntegra de la Orquesta y Coro de la Comunidad Autónoma de Madrid, del himno de la Comunidad Autónoma de Madrid. Podedes ouvilo, descargalo e difundilo polo mundo:
Novo episodio da serie Pensamento 3 emitido orixinalmente en Radio 3 [RNE] en novembro de 1989. Nesta ocasión analisando o último dos Pecados Capitais do "mítico" Catecismo do Pai Astete: A Preguiza. Durante estes meses recuperamos para vós, dende Divertimento para pequenos monstros, algunhas das gravazóns da serie Pensamento 3, que rondando todos eles os 45 minutos de durazón, foron emitidos orixinalmente dentro do programa de Radio 3 [RNE], Caravana de Hormigas. Toda vez que este programa foi fulminado da grella desa emisora [como xa vos contamos ao longo desta entradas], pasou a ter o seu propio espazo na grella de Radio 3 [mantendo día/hora de emisión e formato], até finalmente desaparecer do mapa radiofónico. Estes documentos sonoros [ou alfaias radiofónicas] están ao dispór de tod@s, grazas aos esforzos d@s seguidor@s do poeta e filólogo zaragozano, canto a redifundir as reflexóns do autor ao través da rede. Istas son todas as que están, mais non todas as que son. Agustín García Calvo cumprirá no mes de outubro de 2010: oitenta e catro anos. Con ista idade, segue a dar charlas nas Universidades e Ateneos que o convidan [mesmo no Ateneo de Madrid dende decembro de 2005, cada semana]. Tal é o fenómeno que causa a súa palabra que as transcripción das charlas, palabra a palabra, son transcritas e subidas a rede, como se pode ver neste enlace. A capacidade e lucidez deste ser humano nos deixa sen palabras. Quero dicer que sei, hai outras persoas humanas que teñen máis arquivos sonoros de Pensamento 3, mais estes aínda non son de acceso "popular", polo que tentarei localizalos e poñelos a disposición dos meus pequen@s monstros, para que poidan seguir a mamar de tan nutritivo manxar. Dende aquí fago un chamamento para que se algún de vós ten [ou sabe que alguén ten], algunha desas gravazóns [que aínda non están pero son] de Pensamiento 3, non deixe de pórse en contacto con nós en: radiomonstro [arroba] gmail.com Pola nosa banda, a vindeira semana ofecereivos a última edición desta serie, que como contributo a todo ese aquivo sonoro que circula pola rede libremente, vai ser da colleita propia do Pequeno Monstro, do noso arquivo sonoro. De xeito, que tod@s poderemos ter acceso a un novo episodio de Pensamento 3, até agora inédito na rede. Poremos, ademáis, fin a estadía de Divertimento na grella 2009/2010 da Rádio FilispiM e de Radio Roncudo de Corme. Volvendo ao episodio de hoxe, A Preguiza, o presentador do programa, Javier Bermúdez, introduce deste modo a participación de Agustín García Calvo e das ouvintes: "Imos xa coa Preguiza, o último dos Pecados Capitais nomeados no Catecismo do Pai Astete. Así, define Acidia ou Preguiza, coma un caimento do ánimo en ben obrar. Naturalmente, non é difícil fazerse á ideia de que pode entender o Pai Astete por "ben obrar", podémolo imaxinar: rezar, cumprir coas obrigas laborais, casar ou fazerse cura, aceitar con resignación [incluso con ilusión] o tempo. En definitiva, aceitar [con ese caimento que dixen] a condea a morte que temos cada un." "Fronte a esta aceitazón calquer eloxio da Preguiza, pola nosa banda, sempre ficaría curto. Agora ben, se por "ben obrar" entenderamos algo ditinto [precisamente dicir NON a todas isas cousas que o Pai Astete e os outros "Grandes Pais" din sentir], entón non poderiamos considerar a actitude preguizosa como mala, no senso de mortecina. Nesto, non caben máis que recomendar o que nos dicía o Pai García [ironicamente aludindo a A. García Calvo]: contra Preguiza, Ira...". Ficades co programa. Lembrade, a vindeira semana volvemos a vernos aquí, onde paran os monstros.
