Novo capítulo da serie PENSAMENTO 3, programa emitido orixinalmente por Radio 3 [RNE], un 29 de setembro de 1989 e que hoxe recuperamos en Divertimento para pequenos monstros para as ondas da libre e comunitaria Rádio Filispim [Ferrol-Trasancos 93.9 FM]. Nesta ocasión, un novo pecado capital: a avaricia. Na introdución ao tema Agustín García Calvo comenta: "Imos seguir con esta retahila que Javier [polo presentador do programa], tirou do Catecismo do pai Astetee tratar de atopar, como se ten dito, cal é a faciana política destas monsergas da relixión doutros tempos, porque unha e outra vez partimos de que a distinción entre moral e política é de por si unha mentira, por tanto non pode haber pecados privados, porque a vida privada é pública,como se sabe, e política, por tanto. De todas formas non esquezan os ´lectores´ que a pesar de que o pai Astete puña contra os sete vicios sete virtudes que o outro día [programa] estivemos a recitar aquí, pensamos que tal vez podiamos ser máis económicos... preferiamos que os pecados se combateran uns aos outros e así púñamos como lema o de: contra envexa soberbia, contra bula avaricia, contra ira pereza... que por suposto son dous a dous e pódense dicir do revés. De maneira que partindo deste posíbel combate dos pecados uns contra outros, imos entrar co que hoxe Javier nos ten anunciado: ese [pecado capital] chamado da avaricia...". Nada máis ficades con este novo episodio, non sen antes remitiros a esteENLACE, donde atoparedes a versión íntegra para orquesta e coro do himno da Comunidade Autónoma de Madrid[escoita ou descarga] tal e como a veño de "rescatar" dunha vella cinta de casete, agachada no meu arquivo sonoro. A vindeira semana, máis PENSAMENTO 3, aquí onde paran os monstros.
Novo episodio da Serie: Pensamento 3, hoxe adicado a o primeiro dos Pecados Capitais:A Soberbia. En sucesivos programas poderanse escoitar reflexións ao respeito dos seis restantes. Relembrando que demos estamos a fazer nos últimos Divertimento para pequenos monstros: andamos a re-emitir en Rádio Filispim, 93.9 FM, edicións dos míticos programas de "pensamento", que cara o ano 1989 se emitiron dentro do programa Caravana de Hormigas [Radio 3, RNE]. Algúns das gravacións destes espazos teñen sido subidos a sitios na rede [Megaload ou mesmo estoutro], por xente anonima e moitas delas asinadas por un tal Jannico. O que fazemos logo dende Divertimento é redifundir estes programas, que previamente arranxamos canto a cualidade sonora. Ao documento en si [audio] tan só engadimos unha sintonía Divertimento ao comezo e deseguido algunhas das versións do Himno da Comunidade de Madrid que puidemos atopar na mesma rede, tambén ao final das charlas, tentando emular as emisións orixinais de Pensamento 3 [os audios das charlas que há colgados na rede omiten o citado himno, supoño que por unha cuestión práctica do momento]. Xa comentei haí atrás, que a letra deste himno é do propio Agustín García Calvo e que realmente vén sendo un anti-himno, dada a súa concepción orixinal. Sobre esta cuestión, centrareime en entrada posterior, donde colgarei un interesante documento [audio], pois finalmente teño atopado a versión do himno que orixinalmente acompañaba estas charlas: a famosa versión íntegra e cantada do himno da Comunidade de Madrid e que xa incluo neste episodio. A citada versión integra e cantada do himno da Comunidade de Madrid, atopeina finalmente no meu arquivo sonoro, agachada nunha vella cinta de casete dentro dunha gravación do referido programa. Toda ela vai ser un documento de interés, pois non está entre as difundidas na rede. Ista edición será colgada no blog de Divertimento unha vez findemos cos Pecados Capitais. Como anedotario da gravación que vos oferecemos hoxe, numerosos ouvintes preguntan sobre a desaparición da grella do programa Caravana de Hormigasdaquela Radio 3 [setembro 1989, ver enlace prensa do momento]. En Caravana viñan emitíndose as charlas de Agustín García Calvo, os venres cara as 13:00 h. Toda vez que Caravana, desaparece da grella de Radio 3 [con polémica incluida tal e como se aprecia na gravazón] as charlas de Agustín convírtense en programa baixo o nome de Pensamento 3. Máis nada, agardamosvos logo a vindiera semana, aquí onde paran os monstros, nun novo episodio da serie Pensamento 3. Ficades co audio do programa, non volo perdades!
Novo episodio da serie Pensamento 3, hoxe recuperado para Rádio FilispiM por Divertimento para pequenos monstros.
Nesta ocasión Agustín García Calvo fálanos das mortes masivas, a propósito da traxedia acontecida o 15 de abril do ano de emisión do espazo [1989]: a morte por aplastamento de 96 persoas no estadio de futbol de Sheffield [Liverpool].
O propio García Calvo, na habitual introduzón ao tema, comenta o que segue:
"Imos tratar este asunto para o que a actualidade [morte masiva deexpectadores, estadio de fútbol de Sheffield, abril 1989], que non é máis que a faciana que a eternidade nos ten brindado outra ocasión máis, mais nista ocasión, en troques de Madrid ao ceo [como di o himno], de Sheffield ao ceo, que para o caso é o mesmo.
En todas partes van cocendo as mesmas fabas, polo menos en todas as partes disto que chaman mundo “progresado” e desenvolvido e todo o demáis, co que sen dúbida están ligadas estas mortes masivas, que son nas que hoxe nos imos deter.
Non esquezan os ouvintes que ademáis de nas propias areas dos paises “progresados”, se produzen case cotidianamente estas mortes, que chamamos masivas, nas márxenes: por fame en Etiopía, polas pestes e guerrillas. Mais todas elas achacámolas ao mesmo sitio: aló arriba, ao ceo, ou como queira chamarse, e isas son tambén manifestacións das mortes masivas, cada unha no seu sitio. Aquí mórrese nas autoestradas por autos, nos estadios de fútbol... Aló, como non están excesivamente “progresados”, morren tambén masivamente pero en formas máis primitivas. Mais o un é o outro, aínda que iso non quere dizer esquecer a diferenza.
Temos que ser os vivos os que falemos destes mortos, posto que eles se negan pertinazmente a falar e a dar o seu testemuño, pois neste caso sería sumamente útil se falaran os que pareceron aplastados no estadio de futbol hai dúas semanas [Sheffield Stadium,15/04/1989]. Temos que falar nós, os que seguimos a padecer e ista ilusión de estarmos vivos é sen dúbida esencialmente iso: unha ilusión. Temos que ser nós os que preguntemos aos ouvintes e os ouvintes nos pregunten, quen foron os que morreron nese campo de fútbol, quen os que morren aínda máis masivamente cada fin de semana nas estradas de Deus, nas autoestradas de Deus. Por suposto que son Masa.
Estamos aquí a falar de mortes MASivas, sabemos que iso que [...] Comercio e Estado chaman masas, están necesiariamente compostos de individuos, de xeito que lonxe de negar a morte masiva, a morte individual, semella que a confirma...".
Máis nada, a vindeira semana máis aquí onde paran os monstros. Lembra que podes seguir os contidos de Divertimento en:
- Ferrol e comarca, ao través de Rádio Filispim 93.9 FM: - Xoves (quintas feiras) de 8 a 9 da noite.
- Sábados de 7 a 8 da tarde - Domingos de 10 a 11 da noite. - Martes (terzas feiras) de 2 a 3 da tarde.
Évos aquí unha nova aventura de PENSAMENT0 3, nun dos episodios dos que máis gosto, donde Agustín García Calvo indaga coa axuda da súa audiencia oitentera [Caravana de Hormigas-Radio 3-1989] sobre a relación entre a Vida [ou o que nos vende por iso] e o Tempo [mensurábel]. Nada mellor que as primeiras verbas de Agustín, tiradas da súa introducción, para suxerirvos "gañar tempo" [entre tanto tempo perdido] escoitando o audio que segue a estas liñas: "Matar o tempo, entreterse, divertirse e demáis é o mesmo que falar da vida. De xeito que ao falar dos ´chismitos´inventados para encher/matar o tempo estamos a falar da vida, a única que semella a real, posto que é a que nos venden. Non hai que esquecer en que consiste a trucaxe esencialmente: cambiar a vida por tempo, converter a vida en tempo, conseguir o que se di con tan lúcida desesperación nos versos de Antonio Machado: ´ya nuestra vida es tiempo´. Esta é a trucaxe esencial do Capital e Estado que, como explicamos outras veces, consiste en fazer crer no futuro, naturalmente non chamándoo polo seu nome [que é morte, un mome pouco conveniente, demasiado aterrador] senón chamándoo por outros nomes: futuro. Facer crer nun destino a onde vou como ente real e a onde vai a humanidade e unha vez que se conseguiu isto, o que vai desde aquí cara ese futuro, xa é propiamente tempo. Un tempo baleiro. Un tempo que, por tanto, se pode manexar, contar. Un tempo do que vive o crédito da banca, o tempo ao que se reduce a vida do traballador mentres está no tallo e tambén [o que hoxe nos toca no programa] os ratos libres, o ocio. Posto que o tempo non pode cambiar a natureza, é o mesmo durante o traballo que no suposto ócio ao que alude o nome desta exposición dos ´chismes´ do ócio, na que imos estar metidos incongruentamente como Javier [aludindo ao presentador] vén de dicir...". Mais nada, a vindeira semana máis Pensamento 3, aquí onde paran os monstros. Descargar o audio
Nova edición da serie Pensamento 3, dentro de Divertimento para pequenos monstros, na sintonía de Rádio Filispim, 93.9 Ferrol [GZ].
Nesta ocasión o profesor Agustín García Calvo diserta cos ouvintes sobre o Arte.
Como todos os PENSAMENTO 3 que estamos a recuperar, este foi emitido orixinalmente un venres do 1989 en Radio 3, dentro do programa Caravana de Hormigas. Memorábel espazo matutino apresentado orixinalmente por Juan Francia, Jesús Beltrán e Enma Tamargo, que non tardarían en ser fulminados de Radio 3, de feito resulta unha sórdida ironía saber que J. Francia e J. Beltrán acabaron en Radio Exterior de España.
Como todos os programas os iniciamos e findamos tal como o facían daquela: co himno da Comunidade de Madrid, se ben aínda non atopei a versión con coro, tal cual se emitía, que sei é a vos gosta ;-).
Por certo, curioseando na web da editorial autoxestionada polo propio Agustin G.C. [LUCINA], veño de atoparme cunha grata sorpresa. No menú: enlaces de internet/registros sonoros/himno de Madrid, hai un enlace... nada máis e nada menos que a un arquivo de audio que eu mesmo subín hai algún tempo!. A verdade é que me ten feito moita ilusión, ter contribuido inda que sexa desde tan abaixo a difundir esta alfaia agachada nas moquetas de tan distinguidos politic@s. Podedes velo aquí: ->enlace
Mais nada, a vindeira semana unha nova edición de PENSAMENTO 3, aquí, onde paran os monstros.
Terceiro capítulo da serie PENSAMENTO 3, dentro de Divertimento para pequenos monstros [Rádio Filispim]. Como o resto dos capítulos, recuperado grazas as gravazóns caseiras realizadas polos propios ouvintes da serie [e hoxe ao dispór de tod@s na rede] emitida orixinalmente cara o ano 1989 dentro de Caravana de Hormigas [Radio 3, RNE]. Nesta ocasión o profesor Agustín García Calvo, fala cos seus ouvintes sobre o "Quen es, que fas". Nas súas reflexóns intrudotorias ele di: "As masas están compostas de individuos e, xa que logo, eu como ser real son idéntico coas masas e con quen as manexan, coas instancias superiores do capital, do Estado. Esta é unha cuestión que se pode revelar en todos os terreos. Por exemplo, nas artes na relación entre o cadro e a figura, asistimos a esta substitución do cadro da obra pola figura. En efecto, xa ninguén pode lembrar os sentimentos e utilidades que un cadro, unha obra, unha escultura púidolle proporcionar na súa casa ou na vía pública, sospéitase que esas obras non serven para nada, na medida en que a ninguén lles ocasiona pracer nin descubrimento. Na mesma medida, a sinatura vaise agrandado até recubrir o cadro enteiro. Así, un Picasso quer dicer un anaco de tea [ou do que sexa] que ten a sinatura de Picasso e para distinguir entre os Picassos que levan a súa sinatura, hai que medir por metros cadrados. Non é o mesmo un Picasso de medio metro cadrado que un dun metro, teñen diferente valor. Como sempre, atender ao diñeiro é esencial, precisamente por ser "a forma" o engano por excelencia, a especie de identidade sublime e ideal que é o diñeiro. Ela [a forma] débenos guiar en todas as análises, da vida cotiá e da vida pública. O "facer" unha cousa é o contrario ao "ser" alguén, ser un nome propio, ser un ser real. Isto é o difícil de descubrir porque os medios de formación de masas, os políticos, a cultura, imponnos a crenza de que o "facer" redúcese ao "ser". Así é como nas artes a sinatura [o quen é, o quen fai] substitúe ao facer, e iste facer chega a ser simplemente un pretexto para chegar a ser...". Pois nada, monstros, a seguir sendo. A vindeira semana un novo capítulo da serie PENSAMENTO 3, aquí onde parades vós.
Segundo capítulo da serie Pensamento 3, emitida orixinalmente dentro do programa Caravana de Hormigas de Radio 3 [RNE], no ano 1989. Nesta ocasión o profesor Agustín García Calvo diserta cos ouvintes sobre a economía e o diñeiro. Ao principio e final desta serie de Divertimentos, escoitarán os ouvintes a versión instrumental do Himno da Comunidade de Madrid, cuxa letra foi escrita por Agustín García Calvo e música por Pablo Sorozábal Serrano. Estes espazos, na súa emisión orixinal en Radio 3, estaban antecedidos pola versión interpretada por un coro de dito Himno, mais polo momento non fun capaz de atopar dita versión. O certo é que o mencionado Himno, pese a ser oficial, non é reproducido nos actos da Comunidade de Madrid. A letra non ten desperdizo, nela atopanse alfaias do tipo: “Y en medio del medio, Capital de la esencia y potencia, garajes, museos, estadios, semáforos, bancos, y vivan los muertos…”. Podes ver otexto integro neste enlace: letra completa. Para completar a hora de duración deste Divertimento incluimos ao final unha versión cantada nunha das charlas de Agustín no Ateneo de Madrid, un 1 de abril de 2008, donde o ferrolán Principe Galín fai de mestre de cerimonia e “cantor”. Podes ver o video neste enlace: video. Este Divertimento para pequenos monstros, finda coa peza “Libre te quiero", na voz de Amancio Prada, un canto de amor libertario, sen posesión, de cuxa letra é autor o propio Agustín García Calvo. Máis nada, ficades con Pensamento 3[Economía, o diñeiro]. Volvemos a vindeira semana aquí, onde paran os monstros.
Con esta entrada iniciamos a serie Pensamento 3, unha produzón de Rádio 3 [RNE] do ano 1989, que hoxe recupera Divertimento para pequenos monstros para Radio Filispim, 93.9FM [Ferrol–Terra de Trasancos].
Pensamento 3 foi un espazo que se emitia os venres dentro do programa Caravana de Hormigas (Radio 3 - RNE), donde cada semana se lle plantexaba un tema ao profesor Agustín García Calvo, para que sobre del reflexionara e conversara cos ouvintes en antena.
Agustín García Calvo, daquela, andaba a impulsar o proxecto Escola Lingüística, Lóxica e Artes da Linguaxe. A idea era conciliar esas tres disciplinas hoxe tan separadas polos plans de estudios [filoloxía, matemáticas e teatro], sen pretensión de producir títulos universitarios, senón coñecemento. Nen que decir ten que aquilo fracasou “como fracasa todo o que pode ferir. O éxito só chega a aquilo que non fai dano a ninguén, aquilo que segue a corrente”.
Agustín García Calvo, realizou estudios de Filoloxía Clásica na Universidade de Salamanca. Doctorouse aos 22 anos, até que a dictadura franquista o separou da cátedra en 1965 xunto a Tierno Galbán, López-Aranguren e Montero Díaz, por prestar apoio as protestas estudiantís. Daquela, decide marchar ao exilio a París. En 1976 foille restablecida a súa cátedra, na que permaneu até a súa xubilación en 1992.
Na actualidade Agustín García Calvo segue a publicar os seus libros na súa propia editorial [Lucina] que asina co seu nome entre signos de interrogación, leva anos loitando contra o engano dun poder empeñado en impór ideias sobre a realidade para matar “o que hai vivo na razón e no corazón”.
Xubilado da universidade, cada mércores segue a encher o Ateneo de Madrid, nunha tertulia política que dura xa 12 anos [na que non se da clase nen predica] e a que acuden moitos xóvenes.
Lembro con moita ledicia aqueles programas que eu mesmo gravaba en cintas de casete para poder escoitar de vagar máis tarde e que tanto me aprendeu que era aquilo do “movimento libertario”.
Hoxe, as gravacións destes espazos radiofónicos, son un tesouro que algúns ouvintes do momento dixitalizaron e subiron a rede para compartir e lembrar aquelas reflexións [sobre cuestións aínda hoxe tan vixentes] que emitiu hai 27 anos aquila memorábel Radio 3.
Agardamos dende Divertimento para pequenos monstros que disfrutedes delas, como eu mesmo disfrutei daquela e volvo disfrutar.
O tema que abre esta serie é A Paixón de Cristo, non podía ser outro.
No vindeiro Divertimento máis Pensamento 3, aquí onde paran os monstros.
Xa de volta das nosas ferias, atopei este artículo publicado polo xornal estatal El País no vrao de 1980, donde atopamos dúas visións ben diversas sobre como debe ser a linguaxe radiofónica: a visión dos locutores da Radio Juventud e da Radio 3 do momento e a dos "consagrados" dos mass-media.
Con ele vos deixo, non se antes comentarvos que en breves colgaremos as crónicas (e afotos) das nosas andanzas polas edicións de 2009 do Ollin Kan de Vila do Conde e no FMM de Sines, ademáis doutras paradas ben fermosas.
El lenguaje en la radio.
El País, 01/07/1980
"El pasado fin de semana, Radio Juventud dedicó dos horas y media en directo del espacio Alternativas que dirigen Elena Lobo y Agustín Galán, a un debate sobre la radio.Fernando Díaz Plaja manifestó, en la primera parte, dedicada al lenguaje radiofónico, que el nivel de los locutores españoles es aceptable. Tanto el señor Díaz Plaja como Javier Sádaba y la crítica Rosa María Olivares pusieron de manifiesto que la sencillez del lenguaje convoca. a una audiencia más amplia, pero que es rechazable llevar el lenguaje de la «calle» a la radio, debido a la influencia que este medio ejerce sobre los oyentes. Rosa María Olivares dijo que no es el lenguaje «de calle» la causa de que los jóvenes sintonicen con las emisoras de frecuencia modulada (FM), sino su programación musical.
Joaquín Prat, en la segunda par te del programa, dijo que las emisoras de FM podrían ser la escuela para los locutores de onda media que la radio atrae cada vez más a la audiencia «culta,», y opinó, coincidiendo con Carmen Pérez de Lama, que el nivel de los locutores españoles es bastante bajo. José Luis Pecker dijo que hoy es mucho más difícil ser popular, a causa del boom de la radio. Luis del Olmo manifestó que el éxito de Protagonistas se debe a que diariamente él y su equipo se esfuerzan en ofrecer un programa de calidad e interés y se opuso a la utilización del lenguaje «de calle».
Rafael Abitbol, por Onda Dos; Paco Pérez Brian, por Búho Musical; Federico Volpini, por Os fastuosos guateques, y Antonio Peiró, por Radio Tres expusieron que la audiencia joven se acercó a la radio gracias al lenguaje y música de las FM. Federico Volpini añadió que la participación de los oyentes a través del teléfono es neresaria porque «la radio es de todos». Los nuevos valores de las FM defendieron el lenguaje joven y «de calle», que supone un enriquecimiento del léxico real.
Ernesto Pérez de Lama, director de Radio Juventud; Fulgencio Sánchez, director de Radio España; Sebastián Valentín Pardo director de Radio Popular, y Basilio Gassén, jefe de programas de la SER, opinaron que la libertad de expresión en la radio es similar a la de la prensa y superior a la que existe en Televisión. Los responsables de estas emisoras, unánimemente, manifestaron que la publicidad, única fuente de financiación de sus programas, no condiciona la objetividad de la inforrnación. Indicaron que era necesario reforzar la escasez de plantillas en las emisoras e incorporar a nuevos profesionales de la facultad de Ciencias de la Información. Fulgencio Sánchez hizo hincapié en que la FM debe programar, además de música, diarios orales, reportajes, tribunas libres y otros programas informativos y de opinión."
A primeiros dos anos oitenta o meu amigo Miguelito (daquela veciño coma min do en construcción ferrolán bairro de Ultramar), descubriume unha radio que me acompañaría e marcaría radiofónicamente co paso dos anos.
Para situarvos na escena, O Pequeno Monstro aos quince anos non foi heavy, foi nova oleiro tirando a punkarra. No dial ferrolterráqueo a FM semellaba unha terra por conquistar, mais nun punto do seu dial e nunha praia con augas ben fresquiñas, andaba a chapotear o Pequeno Monstro.
Tratábase de Radio Popular de Ferrol no 88,5 FM, quen cunha estupenda programación enlatada baixo o nome de "La Radio Feliz", abanderaba aquela praia (naquela paisaxe case deserta da FM local) que certamente valiálle a dirección daquela radio para encher "ocos". Mais for como for, naquelas augas descubrín a bañistas coma coma Manolo Gato. Entrementres, retumbaba polos inmensos altofalantes o máis raiboso son do momento: Rádio Oceano, Viuda Gomez e Hijos, Siniestro Total, Golpes Bajos, Metro, Parálisis Permanente, Los Desechables, Decibelios, Derribos Arias, Los Modelos, Sindicato Malone, La Mode... cantas cintas casete gravadas coas músicas daqueles programas e que logo levaba ... a praia!!!
A casualidade fixo que a desaparecida Radio Popular de Ferrol, 98.5 FM, me outorgara a primeira oportunidade coma locutor e programador musical a mediados dos oitenta. Ao través dun espazo semanal duns 30 minutos chamado Adictos al Imperdible xunto a Pedro Martín e Angel Ávalos (finados moi novos e aos que uniume unha fonda amizade), pinchábamos os discos de Kaka de Luxe e demáis herbas, ante a mirada atónica de José Maillo daquela director da mencionada emisora local, quen non tardou en cancelar tan inocente convite a pór aqueles discos tan "ocorrentes".
Estamos a falar de mediados dos oitenta, donde a FM na comarca era unha praia virxe e donde todo o mundo ouvía e participaba do hoxe memorábel programa nocturno Música y Estrellas da mencionada Radio Popular de Ferrol. Naquela paisaxe da FM local, poucas praias máis nas que navegar, agás unhas novisimas Radio Fene que comezaba as súas emisións no 1984 e Radio Galega (1985), a Cadena Ser (e os seus 40 Principales), Radio Nacional cos seus catro canles (si, a canle galega de Radio Nacional, Radio 4, da que hoxe se sigue reclamando a súa volta!) e unha añorada por altenativa e innovadora RCE, Radio Cadena Española, fulminada por decreto en cuxo dial instalaron Radio 5, que logo sería "todo noticias". Ademaís, unha artesanal Onda Obreira comezaba as súas emisións un primeiro de maio de 1985 dende os locais do sindicato CCOOna R/ do Sol de Ferrol. Luis Iñíguez (18 Rodas) ou Carlos Alberto Alonso (As Muxicas), tiveron os seus primeiros contactos co mundo da radio nesta emisora de curta pero intensa existenza.
Facemos un alto pra nos lembrar da desaparecida RCE, Cadena Española, e de programazos coma "Jazz´tamos aquí", "El cubo mágico" (de tres caras) ou o memorábel "Bumerang" de Agustín Galán. Algúns dos protagonistas da desaparecida RCE pasarían a formar parte de Radio 3 (Julio Ruiz, quen se trasladou directamente co seu "Disco Grande"). Doutros coma Agustín Galán nunca máis se soubo, cuestión que os Pequenos Monstros, consideramos coma esquecemento imperdoábel, por parte das sucesivas direccións que pasaron por Radio 3, lugar donde debeu seguir a súa actividade radial o Agustín Galán.
Canto que falar, cantas lembranzas!!!. A existenza do Pequeno Monstro marcada por acontecementos radiofónicos, sempre esculcando no dial, tentando sintonizar algo doutros planetas... outras praias!!!
Mais volvamos a Radio 3. Así, foi como aquel amiguiño meu encarriloume cara unha unha xoven Radio 3 que daquela, meiados dos oitenta, sintonizábase na comarca en són monofónico e cuxa programación deixoume certamente impactado. Se ben as primeiras emisións estatais de Radio 3datan de 1979, as súas orixes parten do chamado Tercer Programa de RNE, que dende o 1953 viña a emitir tan só para o dial madrileño con contidos educativos e culturais e logo ampliando a súa programación a temas musicais.
Programas musicais coma: Trébede, Esto es Jazz (Paco Montes), Disidentrés (José Miguel López), Dialogos 3 (Trecet), Cuando los elefantes sueñan con la música, El Diario Pop (cos seus tres locutores orixinais: o ferrolán Jesús Ordovás, Diego Manrique e Chema Rey, inda que ao pronto Tomás Fdez. Flores substituiría ao Manrique). De contidos desafiantes: Caravana de Hormigas (e dentro del Pensamiento 3 con Agustín Garcia Calvo), Tiempos Modernos con Manolo Ferreras, Perfil del Ruedo (Salvador Valdés e José M. López). Programas construidos con imaxinación a esgalla: Tris Tras Tres (Carlos Faraco), Rosa de Sanatorio (Jose Luis Moreno Ruiz), Chichirichachi (Juan e Sara), Un Mundo Feliz (Pedro Soler), Jack el Despertador (Juan Herrera) ...
Esa Radio 3 non é hoxe xa o que foi. Mais, si quero lembrar (e reivindicar!) a tod@s eses monstros da radio que tanto me influiron e formaron radiofónicamente: Carlos Faraco, Diego Manrique, Juan Francia, Pedro Soler, Federico Volpini, Manolo Ferreras, Jose Luis Moreno Ruiz, Juan Pablo Silvestre, Lara López, Ramón Trecet, Salvador Valdés, Ana Vega Toscano, Paco Montes ou mesmo o ferrolán Jesús Ordovás... a tod@s eles, grazas!!!!!
Non esquezo os informativos de Radio 3 que por libres foron eliminados da programación. Elaborados por Macu de la Cruz, Eduardo Moyano, Juan Izquierdo e dirixidos durante moito tempo polo ferrolán Jesús Vivanco (outro de Ferrol inventor da Radio 3!!) forman parte da historia máis audaz desta emisora. Con motivo do 30 aniversario de Radio 3 rescatou as voces de moitos dos protagonistas daqueles tempos e, claro, da equipa dos estupendos informativos (e añorados!) deRadio 3.
O audio que segue, seleccionado dentro da maratón das 30 horas de radio, analisa o traballo que se facía naqueles informativos, contextualizándoos co momento socio-político daquel Estado español dos primeiros oitenta e atiza sen clemencia o carácter sesgado dos actuais boletíns informativos dos mass media en xeral.
De quererdes máis, esta hora e as 29 restantes de programación especial polo 30 aniversario da terceira canle de RNE, poderédelas ouvir e descargar na web oficial deRadio 3, un documento imprescindíbel para entender aos monstros/locos da radio.
Por mór da exposición itinerante "25 anos de pop con Radio 3", o programa de Rádio FilispiM, Divertimento para pequenos monstros, entrevistou a Jesús Ordovás [Diario Pop - Radio 3-RNE].
Aproveitamos para amosarlle ao Ordovás grupos da nosa comarca [Quant, Misquious, Roger de Flor... e lembrarlle outros que xa coñecía como Todo el Largo Verano]. Mais, como tod@s sabedes Ordovás xa non é parte da Radio 3, dende hai poucos meses, como consecuencia das prexubilacións forzosas acontecidas en RTVE-RNE, que se levarán por diante a boa parte dos pioneiros e da Radio 3.
Logo dunha amena conversa fixémoslle entrega dunha copia do primeiro cedé recompilatorio "Conspirando por unha rádio libre" de Rádio FilispiM [cunha chea de grupos da comarca] e comprometeuse a abrir a vindeira cita da exposición itinerante "25 anos de pop con Radio 3" con ese disco, de maneira simbólica.
Ao final da conversa despedimos cunha forte aperta ao ferrolán Ordovás [si, naceu no Porto de Ferrol] e Bárbara [do programa Capireando de RFM] tirounos unha fotos, que podes ver nesta entrada.
Todo foi moi improvisado, mais hai fican o audio e as fotos.
Ahhh!!!, acompañoume na entrevista Suso Suciedad [Manchita-Ferrol] e as fotos tirounas Bárbara [MMM]. Grazas Suso e Bárbara!!!
Novo capítulo da serie PENSAMENTO 3, programa emitido orixinalmente por Radio 3 [RNE], un 29 de setembro de 1989 e que hoxe recuperamos en Divertimento para pequenos monstros para as ondas da libre e comunitaria Rádio Filispim [Ferrol-Trasancos 93.9 FM].
