Évos aquí unha nova aventura de PENSAMENT0 3, nun dos episodios dos que máis gosto, donde Agustín García Calvo indaga coa axuda da súa audiencia oitentera [Caravana de Hormigas-Radio 3-1989] sobre a relación entre a Vida [ou o que nos vende por iso] e o Tempo [mensurábel].
Nada mellor que as primeiras verbas de Agustín, tiradas da súa introducción, para suxerirvos "gañar tempo" [entre tanto tempo perdido] escoitando o audio que segue a estas liñas:
"Matar o tempo, entreterse, divertirse e demáis é o mesmo que falar da vida. De xeito que ao falar dos ´chismitos´inventados para encher/matar o tempo estamos a falar da vida, a única que semella a real, posto que é a que nos venden.
Non hai que esquecer en que consiste a trucaxe esencialmente: cambiar a vida por tempo, converter a vida en tempo, conseguir o que se di con tan lúcida desesperación nos versos de Antonio Machado: ´ya nuestra vida es tiempo´.
Esta é a trucaxe esencial do Capital e Estado que, como explicamos outras veces, consiste en fazer crer no futuro, naturalmente non chamándoo polo seu nome [que é morte, un mome pouco conveniente, demasiado aterrador] senón chamándoo por outros nomes: futuro.
Facer crer nun destino a onde vou como ente real e a onde vai a humanidade e unha vez que se conseguiu isto, o que vai desde aquí cara ese futuro, xa é propiamente tempo. Un tempo baleiro. Un tempo que, por tanto, se pode manexar, contar. Un tempo do que vive o crédito da banca, o tempo ao que se reduce a vida do traballador mentres está no tallo e tambén [o que hoxe nos toca no programa] os ratos libres, o ocio.
Posto que o tempo non pode cambiar a natureza, é o mesmo durante o traballo que no suposto ócio ao que alude o nome desta exposición dos ´chismes´ do ócio, na que imos estar metidos incongruentamente como Javier [aludindo ao presentador] vén de dicir...".
Mais nada, a vindeira semana máis Pensamento 3, aquí onde paran os monstros.
Descargar o audio
Nada mellor que as primeiras verbas de Agustín, tiradas da súa introducción, para suxerirvos "gañar tempo" [entre tanto tempo perdido] escoitando o audio que segue a estas liñas:
"Matar o tempo, entreterse, divertirse e demáis é o mesmo que falar da vida. De xeito que ao falar dos ´chismitos´inventados para encher/matar o tempo estamos a falar da vida, a única que semella a real, posto que é a que nos venden.
Non hai que esquecer en que consiste a trucaxe esencialmente: cambiar a vida por tempo, converter a vida en tempo, conseguir o que se di con tan lúcida desesperación nos versos de Antonio Machado: ´ya nuestra vida es tiempo´.
Esta é a trucaxe esencial do Capital e Estado que, como explicamos outras veces, consiste en fazer crer no futuro, naturalmente non chamándoo polo seu nome [que é morte, un mome pouco conveniente, demasiado aterrador] senón chamándoo por outros nomes: futuro.
Facer crer nun destino a onde vou como ente real e a onde vai a humanidade e unha vez que se conseguiu isto, o que vai desde aquí cara ese futuro, xa é propiamente tempo. Un tempo baleiro. Un tempo que, por tanto, se pode manexar, contar. Un tempo do que vive o crédito da banca, o tempo ao que se reduce a vida do traballador mentres está no tallo e tambén [o que hoxe nos toca no programa] os ratos libres, o ocio.
Posto que o tempo non pode cambiar a natureza, é o mesmo durante o traballo que no suposto ócio ao que alude o nome desta exposición dos ´chismes´ do ócio, na que imos estar metidos incongruentamente como Javier [aludindo ao presentador] vén de dicir...".
Mais nada, a vindeira semana máis Pensamento 3, aquí onde paran os monstros.
Descargar o audio
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Comentando das vida ao blog. Adiante!