A voltas cos conceitos libre e comunitario.

Dando unha volta polos interneses do senhor, atopei esta interesante reflexión sobre as radios libres e comunitarias. Forma parte dun dos comentarios dun lector anónimo que suscitou un artículo publicado polo portal galego Vieiros hai algo máis dun ano, ao respeito do conceito de radio libre e comunitaria.

Achei interesante reproducilo (inda que poida que alguén non lle cadre), pois suscita debate e reflexión, cousa que sempre e bon neste mundo dos proxectos de comunicación alternativa unicamente sometidos ao conceito que cada quen teña por "libre e comunitario".

Atoparedes a información completa e orixinal neste enlace: Enlace!!!

Pequen@s monstros, ficades con esta reflexión anónima. De desexardes podedes seguir a comentar deixando a vosa propia opinión no apartado "comentarios" ao pé desta entrada.

Iso de “RADIOS LIBRES” Como todo “depende” se é verdadeira esa condición. Nalgúns CASOS son certamente libres duns intereses por que simplemente responden a outros NON COMUNITARIOS. De tal xeito que o mellor sería definilas como “LIBRES DESTES INTERESES”. Pero firmemente comprometidas a impor a grupos con intereses tan innobles como os que pretenden competir.

Non basta con dicir que somos libres, senón demostralo. Existen medios comunitarios e non é nada difícil identificalos. Os seus creadores son coñecidos pola poboación e non aparecen da noite para a mañá. Adoitan expresarse en termos de neutralidade Independentemente que teñan a súa ideoloxía, as súas portas están abertas a todas as formas de pensamento, pero destacando que non é o tema político o predominante. Non se desgarran as vestiduras defendendo a tal ou cal líder nacional ou estranxeiro, ou defendendo as políticas de tal ou cal goberno. A súa razón de ser é a COMUNIDADE. De feito, o máis común é que teñan un financiamiento tan escuálido que practicamente os fai vivir no bordo do precipicio e dificilmente saben se poderán saír mañá.

Pódese empezar a dubidar desa condición liberdade, cando os contidos comunitarios pasan a un segundo plano e nótase que unha tendencia política de calquera cor é promocionada de forma dominante ou total. Iso si, todo dise en nome da comunidade, pero a realidade non é esa. Tamén se pode dubidar desa condición cando estas emisoras proliferan como fungos. Inician as súas actividades da noite para a mañá durante períodos de eleccións e as súas instalacións sitúanse en edificacións públicas, ou seus membros son activistas políticos ou relacionados con estes directa ou indirectamente. Isto último é o mais común. E non é difícil descubrilo. De feito, hai que ser suspicaz xa que é común bautizar a moitos medios e organizacións con nomes rimbombantes, honorables e que para nada locen como comprometidos.

Pero resulta que se o escoita, lector ou televidente furga no asunto atopa claras conexións cos centros de poder ou os que pretenden acceder a el. Nestes tempos da información proliferaron medios radiais, televisivos e escritos que pregoan aos catro ventos que responden a un sincero sentimento comunitario. Adoitan enarborar bandeiras de xustiza social. Falan do medio ambiente, das agresións ás mulleres, nenos. Din defender aos traballadores e os excluídos. A súa frase preferida é "xustiza social" E por suposto de forma máis ou menos discreta. Sinalan que certos líderes ou pensamento político seguen esta liña de pensamento. É dicir o xogo do bo e o malo. Pero son incapaces de sinalar estes mesmos desmáns cando eses líderes ou forma de política exercen o poder.

É posible que nas súas orixes a neutralidade informativa fose o seu obxectivo pero os avatares do tempo e os intereses particulares fixeron que cambiasen a ruta. Iso si. Pretenden seguirse chamando comunitarios (...)